اثر بخشی گروه درمانی شناختی رفتاری مبتنی بر کنش وری اجرایی بر نشانه های دانشجویان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/فزون کنشی

. مقدمه: اختلال نارسایی توجه/فزون کنشی یک اختلال مزمن عصب تحولی است. افراد مبتلا به این اختلال مشکلات مهمی را درحوزه های مختلف زندگی تجربه می کنند. دهه گذشته شاهد رشد فزاینده پژوهش ها در خصوص چالش های دانشجویان مبتلا به این اختلال بوده است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی گروه درمانی شناختی- رفتاری مبتنی بر کنش وری اجرایی بر نشانه های اختلال نارسایی-توجه/فزون کنشی دانشجویان مبتلا به این اختلال بود. روش: این پژوهش با استفاده از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل سال تحصیلی 92-1391 انجام شد. از دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد که قبلاً تشخیص adhd دریافت کرده بودند دعوت شد. تشخیص اولیه از طریق پرسشنامه و تشخیص نهایی با مصاحبه روانپزشکی صورت گرفت. 32 نفر از دانشجویان مبتلا به adhd انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار داده شدند. گروه درمانی شناختی ـ رفتاری مبتنی بر کنش وری اجرایی برای گروه آزمایش ارائه شد و گروه کنترل در فهرست انتظار قرار گرفتند. هر دو گروه قبل و بعد از مداخله پرسشنامه ی مقیاس درجه بندی adhd بزرگسالان بارکلی را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تک متغیری و چندمتغیری مورد تحلیل واقع شد. یافته ها: نتایج نشان داد که گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل، پس از مداخله، کاهش معناداری را در نشانه های adhd مانند نارسایی توجه، فزون کنشی و تکانش گری و کندی زمان شناختی نشان دادند. نتیجه گیری: گروه درمانی شناختی - رفتاری مبتنی بر کنش وری اجرایی در کاهش نشانه های اختلال دانشجویان مبتلا به adhd تاثیر داشته باشد.